μα μερικές φορές γυρνώ, κοιτώ, εσένα που έχεις λείψει
Εκείνο το απόγευμα που είδα στο πρόσωπο σου
ετούτο το χαμόγελο - το τόσο φωτεινό σου!
Πόση αγάπη ένιωσα - εγώ δεν έχω ζήσει
τέτοια ολόκληρη ζωή ματιά να μου μιλήσει..
Αγάπης φλόγα μιας στιγμής μονάχα ένα σημάδι
να δώσει ο χρόνος του το φως, σε σένα ένα χάδι
Χρόνια, μα χρόνια πέρασαν που λησμονώ εσένα
τα μάτια τα πανέμορφα, ετούτα τα θλιμμένα
Λάμπεις σαν τ' άστρο που έπεσε τον πόνο μου να πάρει
και πάλι πίσω έφυγε σαν λάμψη στο φεγγάρι
Χρόνια - μα πόσα πέρασαν..
Χρόνια κ χρόνια πάνε...
και την αγάπη μου εδώ να
την βρήκα στο Φεγγάρι..
No comments:
Post a Comment