Οι ανθρώπινες σχέσεις, και κυρίως οι πιο κοντινές και βαθιές σχέσεις είναι -λένε- ο καθρέφτης μας, ο καθρέφτης της ψυχής μας. Χρειάζεται να τις αξιοποιήσουμε για να εξερευνήσουμε και να βελτιώσουμε τον εαυτό μας. Αλλάζοντας τον εαυτό μας αλλάζει και ο κόσμος γύρω μας.
Αν κάποιος μας εκνευρίζει χρειάζεται να αναρωτηθούμε αν προβάλλουμε επάνω του κομμάτια του δικού μας εαυτού. Η προβολή είναι ένας μηχανισμός άμυνας του 'εγώ' για να ελαττώσουμε το άγχος που αισθανόμαστε υποκρινόμενοι ότι κάποιος άλλος, και όχι εμείς, κάνει τις δυσάρεστες πράξεις/σκέψεις που γυρίζουν στο μυαλό μας. Προβάλλουμε αυτό που νιώθουμε στον άλλον και αυτή η προβολή μας επιτρέπει να κρίνουμε την άσχημη συμπεριφορά του άλλου χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι κι εμείς οι ίδιοι συμπεριφερόμαστε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο τον οποίον κατακρίνουμε. Όλοι μας προβάλλουμε στους άλλους κομμάτια του εαυτού μας που αρνούμαστε να δεχτούμε ή που δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν. Οι άλλοι λειτουργούν σαν καθρέφτες μας, όπως κι εμείς για αυτούς, και μας δείχνουν ποιές πλευρές του εαυτού μας έχουμε φροντίσει να κρατήσουμε κρυμμένες.
Αυτά που μας ενοχλούν στους άλλους, στην ουσία είναι δικά μας κομμάτια. Όταν ένα άτομο μας εκνευρίζει, στην πραγματικότητα μας δείχνει κάποιο κρυμμένο κομμάτι του εαυτού μας και αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, αρχίζουμε σταδιακά να το αποδεχόμαστε και να το διορθώνουμε για να βελτιωθούμε, να ισορροπήσουμε και να εξελιχθούμε.
Μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις προβολές μας όταν: κάποιος μας κάνει να νευριάζουμε, ασκούμε κριτική σε κάποιον, αντιστεκόμαστε σε κάποιο πρόσωπο ή σε μια ιδέα σθεναρά, παραπονιόμαστε που οι άλλοι μας φέρονται με ένα τρόπο που δεν μας αρέσει, ζηλεύουμε ή θαυμάζουμε κάποιον για κάποιο ιδιότητα του ή κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα του, και όταν είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι διαφέρουμε εντελώς από τον άλλον.
Πηγή: https://effilambros.wordpress.com
No comments:
Post a Comment