Ο λόγος δεν γίνεται για τους πεσιμιστές, ούτε για τους παραπονιάρηδες και τους συναισθηματικούς, που είναι και το τρυφερό αντίβαρο σε μια κοινωνία που τρέφεται από τις σάρκες της. Εδώ μιλάμε για άτομα που φαινομενικά είναι μνημεία μεγαλοψυχίας και καλοσύνης, και τις περισότερες φορές πάντοτε χαμογελαστοί. Φυσικά δεν έχουν λόγο να μην είναι έτσι, αφού ρουφούν τελικά την δική μας ενέργεια.
Επιστημονικές μελέτες ψυχολόγων έχουν δείξει ότι η αρνητική επιρροή τους στην καθημερινότητα μας έχει μακροχρόνιες συνέπειες στη συμπεριφορά και την ζωή μας.
Μερικά σοβαρά επιχειρήματα μπορούμε να δούμε παρακάτω, και εν τέλει να αποφασίσουμε εαν είναι καλό για μας να κρατάμε ακόμα και τυπικές επαφές με τέτοιου είδους άνθρώπους.Ο Αρνητισμός τους επηρεάζει και πολλές φορές αλλάζει τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη δική μας ζωή. Αν η αισιοδοξία δεν είναι το φόρτε μας, κινδυνεύουμε σοβαρά. Σταδιακά, αποκτούμε μία αίσθηση ματαιότητας και αρνητισμού με τα πάντα γύρω μας. Έτσι μεταλλασόμαστε σιγά-σιγά σε σκιά του εαυτού μας, και σε λίγο διάστημα έχουν παγώσει όλα μας τα όνειρα και η διάθεση μας είναι πια πιο μαύρη και από το μαύρο.
Απορροφούν όλη μας την ενέργεια. Η στρατηγική τους συνήθως περιλαμβάνει παράπονα ή ακόμα και 'σκηνές ζηλοτυπίας' όταν έχουμε μέρες να επικοινωνήσουμε μαζί τους. Θεωρούν δεδομένο πως πρέπει να επικοινωνούμε κάθε μέρα, ακόμα και αν δεν έχουμε τίποτα σημαντικό να μοιραστούμε. Μοιραία, ξοδεύουμε την πολύτιμη ενέργεια μας χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε όταν βρισκόμαστε σε ένα τόσο 'τοξικό' περιβάλλον. Στην περίπτωση που φαινόμαστε αποφασισμένοι να τερματίσουμε την κοινωνική επαφή μας μαζί τους, η στρατηγική περιλαμβάνει ακόμα και κλάματα, παρακαλετά ή και καβγάδες.
Είναι δύσκολο να τους ξεφορτωθείς. Φροντίζουν να γίνονται τόσο απαραίτητοι στην ζωή μας, έτσι ώστε να δημιουργείται βαθμός δυσκολίας στην απομάκρυνση τους από τη ζωή μας.
πηγή
No comments:
Post a Comment