Οι μοναχικοί ή απόμακροι άνθρωποι κρατούν τους άλλους σε απόσταση αποφεύγοντας την βαθιά και ουσιώδη συναισθηματική επαφή μαζί τους. Έτσι, έχουν λιγότερες πιθανότητες να πληγωθούν και να επηρεαστούν από τα αρνητικά συναισθήματα και τις απαιτήσεις των άλλων. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τους 'τρομοκράτες'. Κάποιοι άνθρωποι απ' αυτούς, στην πραγματικότητα, επιθυμούν βαθιά μέσα τους να τα προσεγγίσει κάποιος. Χρειάζονται την προσοχή των άλλων, αλλά δεν μπορούν να απελευθερωθούν από τον ρόλο τους ώστε να επικοινωνήσουν εκείνοι πρώτοι με τους άλλους. Tο άτομο που προσεγγίζεται νιώθει να παίρνει ενέργεια και επιβεβαίωση από εκείνον που το προσεγγίζει. Πολλές φορές, αποζητά την παρέα του ο ίδιος αργότερα. Το 'θύμα', αντιθέτως, ελέγχει τους άλλους με τα αισθήματα ενοχής και ευθύνης που τους δημιουργεί. Ο 'απόμακρος', ενίοτε, ελέγχει τους άλλους μέσα από την ανάγκη τους για επαφή μαζί του, αρνούμενος την προσοχή του και τη συναισθηματική ανταλλαγή.
Μερικά από τα συναισθήματα που μας γεννιούνται με τη συνύπαρξη (ή μη) με τέτοιου είδους ανθρώπους, είναι η απόρριψη επειδή δεν μας δίνουν σημασία και δεν μοιράζονται μαζί μας τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους. Επίσης, πολλές φορές, ο πόνος ή η αδικία, επειδή δίνουμε αλλά δεν παίρνουμε αυτό που θα θέλαμε ή αυτό που πιστέυουμε ότι μας αξίζει.
Μπορούμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας και τους μοναχικούς ή απόμακρους ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή μας αν απελευθερωθούμε από την πεποίθηση ότι δεν επικοινωνούν μαζί μας επειδή δεν είμαστε εντάξει εμείς. Φυσικά, μπορούμε να τους ρωτήσουμε και να τους δώσουμε την ευκαιρία να μας πουν αν κάναμε κάτι που τους πλήγωσε. Αν αρνηθούν να μας πουν τι τους ενοχλεί ή θεωρούν πως όλα είναι καλά, τότε είναι ίσως καλύτερα να τους επιτρέψουμε να έχουν την πραγματικότητας που έχουν δημιουργήσει για τον εαυτό τους.
Μερικές από τις πεποιθήσεις που δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα μπορεί να είναι πως έχουμε κάνει κάποιο λάθος γι’ αυτό ο άλλος δεν επικοινωνεί. Ότι χρειάζομαστε να επικοινωνήσουμε για να λύσουμε κάποια προβλήματα μας ή να πάρουμε αποφάσεις. Ίσως σκεφτόμαστε ότι δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι χωρίς την επικοινωνία ή την προσοχή εκείνου του προσώπου. Μπορεί να νιώθουμε μόνοι στον κόσμο χωρίς εκείνον. Μπορεί να αναρωτιόμαστε γιατί δεν μας αγαπά ενώ του έχουμε δώσει τόσα και αυτή η σκέψη να μας βασανίζει.
Ένας πιθανός τρόπος αλληλεπίδρασης με έναν απόμακρο ή μοναχικό χαρακτήρα, είναι να του εξηγήσουμε ότι αν και η επικοινωνία μαζί του είναι πολύ σημαντική και απαραίτητη για μας, αναγνωρίζουμε τα αρνητικά συναισθήματα που του δημιουργούνται και ίσως την πίεση που νιώθει από εμάς. Να του πούμε ότι θα χαρούμε πάρα πολύ τη στιγμή που θα αισθανθεί την ανάγκη να επικοινωνήσει εκείνος μαζί μας, αλλά μέχρι τότε θα αναλάβουμε την ευθύνη της δικής μας ζωής και της κάλυψης των αναγκών μας. Είναι λάθος να αισθανόμαστε ότι εμείς φταίμε για τη σιωπή του. Καλύτερα να ασχοληθούμε με δραστηριότητες που μας γεμίζουν και δίνουν νόημα στη ζωή μας, λέγοντάς του πόσο θα χαρούμε αν συμμετέχει κι εκείνος κάποια στιγμή. Να μην ανυπομονούμε για το πότε θα επικοινωνήσει μαζί μας. Nα δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στις ευθύνες μας, στη δημιουργικότητά μας, στη μόρφωση και την εξέλιξή μας. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους. Ωστόσο, όταν και αν, ποτέ εκείνος θα έχει διάθεση, θα απολαύσουμε την επικοινωνία μας μαζί του. Ίσως ο καλύτερος τρόπος να τον διευκολύνουμε στις αποφάσεις του, είναι να να τον αφήσουμε τελείως ελεύθερο. Δεν μπορεί να είναι η μοναδική πηγή ευτυχίας στη ζωή μας ένας άνθρωπος. Ούτε η αξία μας εξαρτάται από έναν άνθρωπο. Υπάρχουν καλοί φίλοι και μέλη της οικογένειας μας με τους οποίους μπορούμε να επικοινωνούμε. Ίσως κιόλας, εκείνος ο μοναχικός ή απόμακρος άνθρωπος, να μας αγαπά και να ενδιαφέρεται, ακόμη και αν δεν μπορεί να το εκφράσει. Μπορούμε να νιώθουμε ολοκληρωμένοι απλά και μόνο επικοινωνώντας καθημερινά με τον Θεό. Και φυσικά να δίνουμε αγάπη και αποδοχή.
Όπως είναι γνωστό άλλωστε, η ζωή μας δίνει κάθε στιγμή ακριβώς ό,τι χρειαζόμαστε για να μάθουμε το μάθημα για την εξέλιξή μας.
πηγή
No comments:
Post a Comment