Πολύμνια - Κ. Καρυωτάκης

Ψεύτικα αισθήματαψεύτη του κόσμου!Μα το παράξενοφως του έρωτός μου5φέγγει στου σκότεινουδρόμου την άκρη:Με το παράπονοκαι με το δάκρυ,κόρη χλωμόθωρη10μαυροντυμένη.Κι είναι σαν αίνιγμα,και περιμένει.Λάμπει το βλέμμα τηςαπ’ την ασθένεια.15Σάμπως να λιώνουνεχέρια κερένια.Στ’ άσαρκα μάγουλαπώς έχει μείνειπίκρα το νόημα20γέλιου που σβήνει!Είναι το αξήγητοτο μικροστόμαδίχως το μίλημα,δίχως το χρώμα.25Κάποια μεσάνυχταθα σε αγαπήσω,Μούσα. Τα μάτια σουθαν τα φιλήσω,νά βρω γυρεύοντας30μες στα νερά τουςτα χρυσονείρατακαι τους θανάτους,και τη βασίλισσαλέξη του κόσμου,35και το παράξενοφως του έρωτός μου.