H ζωή όπως τη βιώνουμε..

...είναι απλά ένα μικρό ταξίδι, μέσα στο χρόνο που δημιουργήσαμε μέσα στο φαινομενικά ατέλειωτο σύμπαν, για να αγαπήσουμε. Να αγαπηθούμε. Να πούμε ''σ' αγαπώ''. Να μας το πουν. Πρωτίστως να το δείξουμε με τις πράξεις μας. Να δώσουμε ό,τι έχουμε στους αγαπημένους μας, σε όποιον το νιώσουμε, χωρίς να υπολογίσουμε το τι νιώθει ο άλλος για εμάς. Αλλά το μεγάλειο να μοιράζεσαι τον εαυτό σου & να δίνεις την αγάπη σου σε κάποιον, από μόνο του σε κάνει να νιώθεις τόσο όμορφα που δε χρειάζεται στο βάθος ανταπόκριση. Έτσι, μπορούμε να κοιτάμε μόνο το πως νιώθουμε εμείς. Αν δεν μας το ανταποδώσουν, αν κάνουν πως δεν μας ακούν, φεύγουμε  & συνεχίζουμε να δίνουμε την αγάπη μας από μακρυά, ευχόμαστε να είναι πάντα καλά αυτός που αγαπάμε, ευτυχισμένος. Κι ίσως το νιώσει κι εκείνος κάποια στιγμή. Ίσως πάλι όχι. Αλλά δεν χρειάζεται να μας απασχολεί. Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο εγωιστές, εγωπαθείς & εγωκεντρικοί που ακόμα κι αν το νιώσουν θα το κοιτάξουν να το θάψουν καλά για να μην το δεις νομίζοντας ότι αυτό είναι το καλύτερο για αυτούς. Στην πραγματικότητα ούτε αυτό θα πρέπει να έχει σημασία για εμάς. Όμως αν μας ακούσουν & μείνουμε μαζί & ενώσουμε τα συναισθήματα μας, τότε μπορούν να αρχίσουν πολλά, χωρίς να ξέρουμε αν θα είναι καλά ή κακά. Κι αν είναι κακά, ίσως θα ευχηθούμε να είχε σταματήσει τελικά για να μη γινόταν τίποτα. Σωστά? Ίσως όμως σε μια άλλη διάσταση να είμαστε μαζί με το πρόσωπο που δεν μπορούμε να είμαστε εδώ. Προσωπικά πιστεύω στη μοίρα & ότι όλα γίνονται για κάποιο σκοπό, κάποιο λόγο. Στη μοίρα που μπορούμε να πάρουμε όμως δικές μας αποφάσεις & να την αλλάξουμε ασχέτως αν θα μας βγάλει στο ίδιο μονοπάτι, άλλωστε δεν ξέρουμε εαν υπάρχει ή όχι, αν η απόφαση που πήραμε χτες ήταν δική μας ή οχι, αν υπάρχουμε ή όχι, αν βλέπουμε ή απλά νιώθουμε ό,τι υπάρχει.

Ίσως ακόμα να ζω μέσα στο όνειρο σου κι εσύ στο δικό μου.

LaSanglante Clémestrie
Copyright All rights reserved